خانهء دل را مهیا کرده ام  

آب و جارو جای مولا کرده ام

شوق دیدار رخش رخت تن و

دیده ام را مثل دریا کرده ام

کودکی مانم که از اندوه و هجر

آرزوی روی بابا کرده ام

انتظار اوست تنها ملک من 

هستیم با عشق سودا کرده ام

تا که امشب پا نهد بر فرش دل

دربهای خانه را وا کرده ام

تنهایم را میکشم بر دوش تنهایی

باغصه ها میگردم هم آغوش تنهایی

تونیستی،آنکه درون گوش من خوانده

بگذار باشم تا ابد خاموش تنهایی